SÂ’DE KENDİME DEDİM

Burgacýyla, maksadý girdâbýna düþüren
Vesveseyi aklýndan kov kovabildiðince.
Sözdür döndüren dili; dikkatleri üþüren
Düþüncenin tavýnda; döv dövebildiðince.

Yalnýz geldin dünyaya ama yalnýz deðilsin
Kök sal dost ormanýnda dalfidanýn çoðalsýn
Evrene deðen(!) baþýn tevâzuyla eðilsin
Ses ver kuþa, rüzgâra; öv övebildiðince.

Bir lôkma yutmak için sakýn etme hezeyân
Bilmezsin, kör boðazda nicesi oldu ziyân.
Hemen yanýp yakýlma; çalýþýp çabala, yan
Cehâletin üstüne çav çavabildiðince.

“Gelgeç Dünya bugünlük, yarýný varsa caba!”
Diyenlere aldanma; temkînle de:” Acabâ!”
Boþuna deðil hayat, âlemde bunca çaba
Haktan ayrýlan savý; sav savabildiðince.

Mayaný çalan elden geçti sana bu yeti
Fýtrata kafa yorup doðru anla niyeti
Hülâsa insanlýða köprüdür her âyeti
Yaradan’ýn aþkýyla; sev sevebildiðince.

12.04.2012

Salih ERDEM /AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: