Düþtüm bu sevdanýn,mutsuz peþine.
Dostu’nun derdini,acep kim anlar.?
Yürek açýnca,gecenin düþüne.
Aþkýn gücünü,burada kim bilir.!
Göz’yaþým akar,inceden ince’den.
Aðlayan aþkýný ,sorar gece’den.
Elin açýpta,dua ister yüce’den.
Yüce rabbini,görecek kim bilir.
Yazar gecenin sonunda fermaný
Hasta yatakta,yokmudur dermaný.?
Kalp’te büyür bir sevginin ormaný.
Kurumuþ çiçek,sulayan kim bilir.
Gözler açýlýr,semaya bakarak.
Bulut çarpýþýr,þimþekler çakarak.
Yýldýrým düþer,ateþler yakarak.
Yanan yüreði,söndüren kim bilir.
Sonunda hüsran,aðladým dün gece.
Yar çaresini,çözecek kim bilir
Adýný anar,dudakta son hece.
Aziz derdini,anlayan kim bilir
Þiirime sesiyle yorum katan Durak YÝÐÝT(BATU_41) hocama teþekkür ederim.
Aziz SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.