Ne dilde ne ýrktadýr, insan için fazilet, Ýmandan nasipsize, ancak yakýþýr zillet. Allah’a kulluktadýr, saadet denen nimet. Ýman ile göçmeyi, nasip eyle Allah’ým.
Hayat dediðin ne ki, yaþadýðýn son nefes, Zevkine doymdýðýn, piþman eden bir heves, Düþenin dostu yoktur, gayriden umudu kes, Aciz kullarýna sen, muhtaç etme Allah’ým.
Ruhlarýmýza ebet, diyarýndan davet var, Gör ki koskoca dünya, hayaline gelir dar. Ömür kýsa, iþler çok, yoktur burada karar, Gönlümüzü gafletten, uzak eyle Allah’ým.
Gönüller gül bahçesi, diller onun bülbülü, Zakir gönlünde açar, Firdevs baðýnýn gülü, Aþk-ý hudadan mahrum, yaþayan bil ki ölü, Kalbimizde aþkýný, noksan etme Allah’ým.
Nur serpilir cihana, iman denen kaynaktan, Rabbim sen koru bizi, zalim nefse uymaktan, Ölmek çok daha güzel, gaflette yaþamaktan, Son nefeste imandan, ayýrma sen Allah’ým.
Necdet EREM 12.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.