sayýp dökemem þimdi ellerin þöyle güzel, gözlerin þöyle ben parmak uçlarýnda baharý getiren rüzgarýn daðýttýðý saçlarýný seyrediyorum güneþte yýkanmýþ yüzünü mahcup gülüþün alýp götürüyor beni herkesin kendi olduðu küçük bir kente sýrasýný þaþýrýp attýðý adýmlarýn sürekli düþen bir aþký taþýyorum içimde el ver sevgilim kaybolmasýn içimde yanan bu ateþ sesten duvarlarýn gölgesinde sen ki kays ’ý mecnun etme hakkýný görmek istersin kendinde çölün en büyüðü kaplamýþken yüreðini susuz vahalarda dinlen dersin unutma sevgilim dört duvar ne ki bana ben gece yatarken gökyüzünü çekiyorum üstüme
ALÝ RIFAT ARKU 12-07-2012 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.