Yerin bam baþkaydý, kalbimin derinliðinde Seni sözler, kelime anlatamaz emmoðlu. Çýkardýk yola erken,sabah serinliðinde Sensiz koydun mu beni gardaþ, vay be emmoðlu?
Yollar uzun hemi de yollar tenha ve çetin, Biliyorum kazancýný terinle hakettin. Yýllarý çabucak nasýl da hemen tükettin? Hayatýna doydunmu bari, vay be emmoðlu?
Çok canlar gitti gelmez ama senin ki baþka. Son anlarýnda yanýnda olsaydým hep keþke. Ýnanýyordun seni mutlu edecek aþka, Ýnandýðýn oldu mu bari, vay be emmmoðlu?
Emmoðlu sonumuz kader belli, er ve ya geç. Kazýk mý çakýlýyor sonsuz bu dünya ya hiç. Cümbüþü mü çalarsýn? Yoksa keman mý sen seç. Þarkýlar sensiz söylenmiyor, vay be emmoðlu.
O illete kýzýp lanet ediyorum her an. O beden sonsuz sanýyorum çürümez Þer’an. Dilimde, aklýmda vardýr hep seninle olan. Memleketi yetim býraktýn, vay be emmoðlu.
Sezai KAYA 11/07/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sezai KAYA DeliGarip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.