DİLİM DİNİM VATANIM...
Dilim dinim caným,güzel vataným,
Vazgeçmem birinden,hepsi caným,
Eskimez Kuraným,baþýmda tacým,
Son nefese kadar,budur ikrarým.
Okunmuyor yazým,Osmanlý dilim,
Mezarlarý bilmez,cahil insaným,
Kitaplar raflarda,çürür yok bakaným,
Ecdadým gurbette,sürer mezalim.
Ne acaip hal bu,okuyamamak,
Bin yýllýk kitaba,aptalca bakmak,
Her ele aldýðýn,Hz.Kuran sanmak,
Atiyle maziyi,kesip koparmak.
Yirmi dokuz harfdir,bak alfabemiz,
Elif be te se cim,dal her þeyimiz,
Kuraný okumak,onu bilmeyiz,
Geçmiþi reddeden,yeni atiyiz.
Dedem bilmezdi,hiç okumayý,
Su gibi okurdu,Caným Kuraný,
Hala var ülkemde,okumayanlarý,
Kesip attýk burdan,biz Arapçayý.
Profösör bilmez,Hz.Kuranýmý,
Yazýk cehl mürekkep,taþýr eþyayý,
Beþ yaþýnda çocuk,hafýz Kuraný,
Sormak gerekir,kimde vabali.
Dili deðiþtirdi,yüz yýl geriye,
Dünya fende bizi,geçtiler öne,
Bir gecede alim,döndü cahile,
Set çekti dýþ güçler,þanlý maziye.
Bu yeterde artar,felaketime,
Yalan yanlýþ çoktur,hep yalan hile,
Türkiyem kalmýþtýr,sadece bize,
Allahým acýsýn,necip millete.
Osmanlýca kursu, hemen açýlsa,
Kuranýmý derste,çocuk okusa,
Arþivler tozlandý,bakýp taransa,
Maziyle atimiz,hep kucaklansa.
08.07.2012//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.