bu balýkçý kasabasý dar patikalarý
kuytularýnda saklý gülüþler hep sen kokar
bulut gezgini ay tenin
yýldýzlar tel tel saçlarýn kokar...
sen kokar kara gecelerim
öpüyorum sen kokan zifiri karanlýðý
ayý düþürüyorum göksuya
yakamoz devþiriyorum öpüp kokluyorum sen diye...
sýðmýyorum gecelere
düþlerimden alýp seni rüyalara koþuyorum
kaf daðýna otað kuruyorum
anka kanadýnda sevinç taþýyorum
leyla seni kýskanýyor masallar sen kokuyor, hep sen...
kokun ciðerlerimi yakar
sýzlar yüreðim soluduðum hava aldýðým nefes sen kokar...
susmuþ duvarlara saklý gölgen
baþý karlý bu dað yamacýndaki gelincikler menekþeler
kara derili deniz þu esen yel hep sen kokar...
bardaktan boþanýrcasýna yaðan yaðmurlar
topraktan mahçup çýkan kardelenler bahar yaz arasý güller
sen gül kokarsýn gülüm güller hep sen kokar...
rüyalarým düþlerim
özlemlerim hasretim sen kokar
yoksan da kokun kokun tenimde adýný heceleyen dudaklarýmda
sesimin týnýsýnda kokun var sen kokarým...
özledim gül yüzünü kokularýný
hasretim öperim kokularýný
kokularýna kurban olduðum beyaz gülüm dünyam sen kokar....
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.