alba
esmer efsun
kendine ait bir rüya ister misin
pompei yasaklý tiyatro
sabaha karþý diriliyor patalena
dile gelmiyor tenha sözler
roma arzularýn þehri
suyum boþalýyor boþ bir çuvala
ne zaman canlanacak hayatýn erguvaný
açýk býraktýðým yaram oksijeni özlüyor
belki de
kapana sýkýþmýþ bir iliþkiyi
hadi zeus kurtar beni
karþýlaþým
el kadar sýðýnaðý
sarýþýn bozkýrý yüklenmiþ öznesini
kumdan kalesi çekiyor içimi
sarhoþ barýn yalancý cambazý
kesiðin acýsý çýplak ve sahici
ruhumda saklanmýþ bir cinayet var
artçý depremleri iþliyor zaman
dön saðýna
bu kez yetiþmiyor sigaram uzaða
saklý otel odasý
roma
kýs gözlerini ýþýk istiyor yalnýzlýðým
gece kulak misafiri
iki kadýn
kadýnlýðý kapatýyor karþý cinse
chopin ayarlýyor kemaný notasal mahreme
büsbütün seviþiyor diþi yakýyor neronu
yanmýþ kemikler
parlak iskeletler düþüyor yataða
ve çarþaf
týrnak izlerinde asýlý
þafak vakti bezginliði
küçük rus
çapaklý bir ses býrakýyorum sana
yalnýz yasaklý
dalgýn saçlarýn þarap kokuyor
son kez sarhoþ et kasýðýmý
ya da uyut
uyanmayacak gibi
alba
rüya’nýn ömrü kýsadýr
þimdi
gitme vakti...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.