uzun bir yolda yürüyorum adý hayat yolu acý yolu tuzaklarla dolu sanki ben deðilde gönlüm yürüyo..r hep o baþ ediyo...r hep o ... sanki hiç bitmiycek gibi bakýnca sonu gözükmüyo...r gözlerim hep ýslak gönlüm hep acý dolu ayaklarýmýn takati kalmadý yürümeye ne yaparým bilmem þimdi kim yakar bu karanlýk yolun ýþýðýný kim yarýdým eder..............yardým..! kan revan olmuþ hastayý cevabý kimse kimseler anlamaz seni sadece tebbessümüne bakar içini bilmediði tebessümüne...
elif ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Isabella Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.