YAYLIM ATEŞ

/ Su’ya..

(þair)

Sen,
Þilebin sintinesinde
baþýný ellerinin arasýna almýþ
öyküler anlatansýn.

Cami avlusuna býrakýlmýþ
ve atýlmýþ ne kadar sözcük varsa,
Yerde kývranan kor çiçeði telaþýyla
yerlerinden alýp yüreðine basansýn.

Seni ýskalýyordu hayat
Ve hafife alýyordu Tanrýlar.
Bir beyaz kaðýdýn boþluðunda kendi tanrýlarýný yaratansýn.

Bu yüzden gölgelerin yaylým ateþinde
önce þiiri,
Sonra þairi vurdun kalbinden.

Sen…


* * * *

(þiir)

Sen ellerin cebinde,
Çýkmaz sokak çaresizliðinde yürüyorsun yalýnayak.
Kurumuþ güllerden derlediðin bir þarkýyý mýrýldanýyorsun.
Yeni yetme hüzünler taþýyorsun kalbinde
Ve gözlerin hafif nemli,
Saçýn ýslak,
Bir baþýna.

Özgürlüðün çalýnmýþ
Ve satýrbaþlarýnda öznesiz cümleler kurmaya alýþmýþsýn.
Sorgularda susmuþsun,
Satmamýþsýn henüz kimseyi.
Gece devriyelerinden ve üzeri üniformalý adamlardan,
Biber gazý dolmuþ göðüs kafesinden ve cop seslerinden usanmýþsýn.
Küfürler ediyorsun hayata
Ve aldanýþlara
Ve yalnýzlýða hatta!

Dilsizdir þairlerin þehirleri.
Gece inince daha soluktur suretler.
Iþýklar söner ve üryan umutlarýný resmettiðin nü tablolarýn
belirginleþir terkedilmiþ betonarme bina duvarlarýnda.

Gece iniltileri fahiþelerin,
Hýçkýrýklarý þairlerin iþidir.
Yanaðýndan süzülen yaþlar,
Sözcüklerindeki mürekkebi daðýtýr.
Daðýlýr anlamýn.
Ýçi bulanýk eski zaman filmleri gibi aðlarsýn.
Nerede üþümüþ bir çocuk görsen, derdinden bir parça alýrsýn.
Ýçinde çýkan isyanlar gözlerinden okunur.
Sol yumruðunu sýkýp,
Ýhtilallerin isimsiz kahramaný diye
büyük puntolarla adýný not düþersin kurak toprak susuzluðu vurmuþ yüreðime.

Tanrý tanýmazsýn bilirim.
Bu yüzden gölgelerin yaylým ateþinde önce þiiri,
Sonra beni vurdun yüreðimden.

Sen…



Cihat KIRDAR
Dokuz Temmuz Ýki Bin On Ýki
Sosyal Medyada Paylaşın: