yaşamak vardı
Kendi kendime agliyorum.
Nedensiz yere, bos yere...
Gerçeðe dayandý hayallerim,
Kendi kendime veda ediyorum.
Arkam boþ, yaným boþ, duygularým, kalbim, aklým boþ.
Heryer boþ, kocaman dünyam var, içi boþ.
Uzanmak vardý simdi, elde küfür gibi sigara...
Rüzgar, taze demlik çay gibi püfür püfür,
Dikmiþsin gözünü ufka doðru ve o donuk bakýþlar,
Bacaklar çarpraz, saygýya inat üst üste.
Sol el kapten uzak, yanýnda kül renkli tabla...
Iki fakülte arasýnda bir hamak, üstünde 25 yýl 2 tezkere...
Sað el yüzük parmaðý boþ, burunda piercing, gobekte at nalý,
yaþamak vardý.
Vücutta dünya haritasý...
cuzdanda baba, dudakta "o" olmak vardý.
Ya da þu arkadakiler gibi karanlýða doðru sýyrýlmak.
Yasamak vardi simdi,
erkek olmak, kiz olmak vardý.
Tespih gibi dizmek vardi sevdalarý, modaya uymak vardý,
ya da koleksiyon yapmak aþktan.
Sonbahar da yaþamak vardý,
Karanlýkta aydýnlýk görmek gibi mesela...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.