__kýrksýz yetim gözünde saklý yiðitlik
umut annesinin döþünde
bedenim raksa muvafýk
tuzaklar ortasýnda
kurulu divan akýl dört kapý arkasýnda
tariflerin ihtiþamlý atlasýndayým
tarlalarýma kendir eker iblis
haritalarým münhani
ben taþtýkça benden boðum boðum
dolanýyor dilime yaðlý bir urgan
sustuðumca boðuyorum kelimeleri
_en güzel sözüdür ipe götüren diyenini
her þair rahminde yetirir daraðacý fidelerini
geçip gidiyorken ömür ikliminden
aykýrý aðaçlar budadým pencere diplerinden
arsýzý söktüm paçalýndan
elimde kaný ki þahittir mecalime
arka bahçede suladýðým çalý
ne cümlene harfim ne harfine ses
harcýndayým yýk gör seni
sýrt döndüm uykulara
býraktým gözüm düþünsün
burada yarým yaným geri kalaným oradayým
sen ta öteki ucundasýn
sermestim bu gece sere serpe idrak
üf desem sallanýr demirkazýk
yýkýlacak yedi düvel sarsýlsam
sen neden korkarsýn ey bilen dem senin madem
közünü dumanýný özüm düþünsün
usu susa vurdum kalýba girdi zaman
al kalemi elimden dolansýn zihnim
önünü sonunu gayrý sözüm düþünsün