Ben ümitsiz aþklar için yaratýlmýþým bir kýþ alýr gider soðunu bir aþk kalýr yüreðimde buz karanlýktayým cehennem misali yanlýzlýk umutlarým,hayallerim düþmüþ gözlerden tüm zamanlardan nefret ediyorum þimdi ya bekleyenler geliyor aklýma yada bekletilenler..
Her gidiþ arkasýnda boþluk býrakýyor býrakýlan boþluklar bazen bir iç sýkýntýsý bazende sevinç olur karþýmýzda Ey hayat! yüzünü dön bana tüm renklerim soldu,yok oldu umutlarým kimsenin hissetmediði bir rüzgara emanet ettim çýðlýklarýmý eskiyi güzelleþtiren zamanlar armaðan et yok olmaya hazýr þu genliðimi tekrar ser önüme
en yorgun aðaçlar gibi saðlamýz yüreklerde hayatlar yarým gözlerimiz görmez olunca uzaklarý koþarýz kötü anýlara eskir soyu tüketir sevinçlerin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayca13 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.