Hüzünlü bir Ýstanbul akþamý; Sokaklar karanlýk sokaklar ýssýz. Ben yorgun ve yapayalnýz. Omuzlarýmda hüznün o aðýrlýðý,
Gittikçe aðýrlaþmakta þehrin ýþýklarý Yansýmakta karþý tepelerden, Sensiz bir gece daha olmakta… Karanlýk bir örtü çöktü þehrin üzerine,
Koyu bir sis perdesi sardý her yaný. Birer birer kapandý ýþýklarý evlerin. Sessizliðe büründü þehir… Sokaklarda matem havasý… Ne bir araba sesi, Ne bir insan gölgesi…
Issýz ve soðuk bir sokak Ayaklarým donmuþ, Donmuþ ellerim… Sesimi duyacak hiç kimseler yok, Boþlukta kayboluyor kelimelerim. Karanlýk bir sokak ortasýnda, Geceyle sessiz yüreðim…
2012
Yildiz Emine Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yildiz08 Emine Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.