Mümkünü Yoktur
Ýster paçavra et bir kenara at,
Senden vazgeçmemin mümkünü yoktur.
Ýstersen deprem ol, çek içine yut,
Yine de of demem ,bu çile haktýr.
Özümden bilirim sana taþ deðse,
Kirpiðine boran deðse, kýþ deðse,
Þehlâ gözlerine ,damla yaþ deðse,
Benim tarafýmdan atýlan oktur.
Sen gül-i gülzârsýn, ben ise vaha,
Senin yolun beni götürür þaha,
Dünyaya gelirsem yine bir daha,
Ahirette bile sevdiðim tektir.
Elmasým,yâkutum göðsümde zerim,
Derviþim,Yunus’um,abalý yârim,
Yegâne devletim,servetim,varým,
Senin yüzün, benim yüzümden aktýr.
Seni ben tanýrým, bir de hâk tanýr,
Parlak ýþýðýndan sühâ utanýr,
Görmeyen kendini hükümdâr sanýr,
Ýçtikçe susarým kevseri sektir.
’Bir ben vardýr bende benden içeri’
Buharlaþýr göye alnýmýn teri
Tane tane tekrar yaðýyor geri
Teveccüd uzadý vakit imsaktýr
Sinemde titreyen senin nefesin,
Bülbül sedâsýna karýþýr sesin,
Zindâný kapattým, sonu yok ye’sin,
Sana âþýk olan Gülizar çoktur.
Melahat Temur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.