Uzuyor zaman Ki sen acýlar içerisinde ulaþýlmazlýk þehrinde Ellerim nasýlda dövünüyor dokunamayýnca ellerine Bilirmisin en çok ellerini özledim . . .
Ya gözlerin gülünce kalbime bayramlýk giydiren gözlerin Düþman oluyorum geçmek bilmeyen günlerin herbirine Bir aþk masalýna denk geldi elvedalarýmýn son mýsralarý Gidemedim aþkýndan iþte!
Koskocaman þehir nasýlda boþ varlýðýný hissetmeyince Dursan karþýmda yalnýzca , konuþmasan Baksan ama hiç konuþmasan Ama karþýmda olsan Yeter ki olsan . . .
Uzaklýk en büyük düþmanlýkmýþ Özlem acýya nasýlda yataklýk edermiþ Sancýsýný çekmek zor , sayýlmayan günlerin Boðazýna düðüm düðüm düðümlenen seni seviyorumlarý yutmak Kavuþacaðýný bilerek sevmek kolay . . . Zor olan vazgeçmelerinden bile vazgeçerek sevmek . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CheLiSki. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.