Sevdam,
Ben sevdalýn,göz yaþlarýnýn hükmünü Allah’a býraktýðýn davalýn,
Ben her doðan yeni güne,adýný fýsýldayan,
O günün gecesinde yokluðunun hayal olup, duvar kenarý silüetime küfrediþini defalarca kez yaþayan,
Unutmaya çalýþaným.
Sevdam,
Kendi kendiyle de çatýþýrmýþ ya insan,
Kendine savaþlar da açarmýþ.
Senin sonranda bunuda öðrenmek varmýþ.
Susmak adama,
Adam olana bi baþka yakýþýrmýþ.
Sevdam, yokluðunda korkaðým,biraz iþe yaramazým,
Sahi biraz da umarsýz.
Lümpen duygularýmdan arýnmýþ halim,
Pak tarafým,
Bi fýsýltý kadar yanaþsan tekrar yanýma,
Sen krizinden çýkýp yatýþsam,
Sonra kalýp arsýzlýkla suçlanan kalbimi terbiye etsen…
Sevdam,ben sevdalýn,
Adý,adýnda yasaklýn,
Baþý baðlýn,
Yüzü karalýn…
Sus-pus eden,gözleri kör eden,
Adam gibi sevip adam gibi giden,
Önce güldüren, ardýndan terk eden ,sonrasýnda öldüren sevdam.
Evet, yine ben sevdalýn..
Hoþça kal sevdam,hoþ çakal sevdalým.
Çaðlar Öcal
/caglarocal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.