Sokak Lambaları
Aklým gibi daðýnýk, pejmürde üstüm baþým,
Gerçeðim suretimden, akýp uzaklaþýyor.
Caddeler mezar olmuþ, lambalar mezar taþým,
Bu gece, bu þehirde, bir cenaze yaþýyor.
Ne giden vasýtalar, ne de bir ayak sesi,
Varlýðýn karaltýsý, yalnýzlýða gömülü.
Ruhumdan parça alýr, zamanýn her nefesi,
Umudu parçalanan, rüyam, hayalim ölü.
Menzilini bilmeden, yürüyor ayaklarým,
Sokak lambalarýnýn, sesini duya duya.
Ýçimdeki sýrrý tek, onlara sayýklarým,
Sabýrsýzlanýyorum, dalmak için uykuya.
Bugün günlerden nedir, vakit gecenin kaçý,
Doðar mý tekrar güneþ, bilmem olur mu yarýn.
Hayatým bir kördüðüm, yollarým arapsaçý,
Tesellisine kaldým, sokak lambalarýnýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.