Ölümün ezberindeyim ilk bakýþtýðýmýzda beni teselli etmeye çalýþmadý bile elimde tahta’dan çatal sapanlýk vuramadýðým aðaç üstünde ki serçe kadar masumdum. Üzerime titrediði an hisseder oldum deli gômleðini giymiþ beðenmemiþtim hatam buydu sonunda bilincine varmýþtým uzak sanýrdým oysa ki epey yakýnýmdaymýþ azrailin nef-esi korkutmak için deðil uyandýrmak için dokundu vücuduma aþ-k ile Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.