kim demiþ
aymaz bir inadý, kallâvi zýrhlarla dudaklayýp
parankimasý esrimiþ izdüþümleri,
dünlerin kovuðunda tuzaða düþürmek için yazýyorum!
deðil! ben alýn okuyorum
hani büzülür dudaklar, gerilir alýn
anlam kararmasý oluþtuðu vakit
tepindikçe içinde o susturamadýðýn müsterihlik
tedavülden kalkmayan y(p)aralarý hiçe sayar gibi
sen hâlâ parankimalý dizede gergin alýn anlam ararken!
taklacý kuþlar uçuruyorum baþýnýn üzerinde
aslýnda ben senin aklýný uzaða düþürmek için
dahasý ben senin aklýný almak istiyorum!
.
çünkü ben seni, çýlgýn bir arzunun teslimiyeti gibi
çünkü ben seni en çok, alnýndan öperken seviyorum!
her gün bir kere daha ayrýlýyorum bu kez son diye
iþte, hafifmetraj kadranlý voltalar aklýmý beþ geçe
ve ertesi dönüyorum yine
gerdanýndaki o tek kiþik kulubeye
bugün de dýþarýda havlayan köpeðin cinsini ayýramadým diye!
sonra, tek ayak üzeri duran heykeller geliyor aklýma
ve ayýlýyorum hemen
iki baþlý dört ayaklý rüyâlarýn eyerinde
güneþini kaybetmiþ gündöndü müyüm ben!
ya da her gün karanlýðýn altýnda yakalanan fýrdöndü?
ya Sen nehrinde arafa yeminli iki gölgenin tek sahibi
olur mu hiç haram katýlmamýþ sevgili!
musaf tutan çocuklar gibi saftýr ayýn ondördü!..
anlatamam þimdi
hem anlamazsýn
gökdelen serinliðe kanmýþ gecekondular gibi
seni neden emanetin yufka yaný gibi gömmüþüm içime
ne istiyorsun diye sorma hiç
senle ilgili tek bir ip ucu vermem
kaç kez üfledim, bilinçaltý cümlelerle
bir kere söz verdim sana
antlaþtým iþte kendimle!
’sen bende tutuklu kaldýn’, ben sende uykusuz -
kaynana diline saðýr gelin gibi
anlamazsýn hem
ki; kaynýyorsan hâlâ, suyun vardýr demektir
yanýyorsan hâlâ , tükenmemiþ oksijenin!
bunda mý! korkma sadece i mge suyu var
ama sorma, anla/tamam h/iç!
söylemem
neden isterim
ne kazandýrýr bana
cep harçlýðýyla, aldanmaz bir karanfilin ayaklarýný kesmek yerden
desem bile cümle tutmaz þimdi i mge
ben seni
ayný ormanda devrilmiþ tomruklar gibi baþý sonu bir
dost üstüne yýðýlmýþ potlar gibi utanarak
bazen zebani yangýnýný körükler gibi imaný cesur
bazý kendinden þüphelenen kadavra gibi ürkek
ama hep onu on geçer gibi kucaklayarak
ben en çok
kucaðýmda sen, bir kapýdan girerken özlüyorum!
hep öðrenmek istemiþimdir
seni hiç tanýmýyorum yaðmur!
diyen nehir dilini
ama olmuyor, beceremiyorum
ve biliyorum;
seni sakladýkça içimde, kendimi ele veriyorum!..
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi