Bu sabah hiç olmadýðým kadar yalnýzdým... O kadar insan varken yanýmda, Ben hep yapayalnýzdým.
Bugün onca olumsuzluklara inat... Çocuk gibi oynadým; Çocuk gibi þýmardým. Yalnýz kalmamak için onca hayale daldým. Kayboldum çocukluðumda... O an gençliðimi bir kenara býrakýp çocuk gibi düþündüm seni... Müzik dinlerken... Top oynarken... Ýp atlarken... Ayaðým ipe takýlýp düþerken... Aðlamayý býrakýp seni düþündüm. Belki hayalinleydim ama yalnýzdým sevgilim... Belki senleydim ama, Sensizdim!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
neyzen_noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.