Bu Dünya Kimseye Kalmaz

Beni üzdün, ölene kadar üzülürüm ben.
Çok mutlusun belki de ama ölene kadar yaþayacaksýn sen,
Ey semanýn yedi kat altýnda milyonlar kefen,
O kefenlerden giyeceksin birgün.

Sanma ettiðin yanýna kalacak,
Sanma o gün yardýmcýn olacak,
Sanma senin için kendini feda edip
Yakmayýn onu diyen sadece Allah’ýn Resulü olacak.

Namaz kýlmaz, oruç tutmazsýn sen,
Kumar oynar, zina edersin sen,
Nasýl beklersin mutluluðu,
Bir kere tövbe edip affýna sýðýnsan.

Rabbim sonsuz dua bekler,
Dau etsin ey kulum ben af edeyim der,
Duy Rabbimin sesini
Ölmeyecek sanma kendini,
Beyazlara bürüneceksin bir gün.

Kimler geldi geçti bu mertebeden,
Evliya Çelebi, Hacý Bektaþ Veli
Kimsenin olmadý ki bu diyar,
Sana da kalmaz, bana da kalmaz, kimseye de kalmaz ey yar !

SEDA CÖMERT
Sosyal Medyada Paylaşın: