Yüzünü İnsana Çevir
BÝMƏYÝR
Üzünü insana çevirməyənlər,
Dünyanýn sirrini aça bilməyir.
Ha gözünü asimana zilləsin,
Göylərin ənginə uça bilməyir.
Min ildir gözünü göylərə dikib,
Nə fayda, yenə də istirab çəkib,
Dizində, boynunda qəm yükü əkib,
Talenin hökmündən qaça bilməyir.
Siyasətə, þəriətə qul olur,
Var-dövləti bircə cuxa-çul olur,
Əzildikcə hər günü bir il olur,
Əkdiyini, özü biçə bilməyir.
Mənasýz bir ömrü baþa vursada,
Gecə-gündüz xam xəyallar qursada,
Allah deyib, o dünyaya varsada,
Dünya þərbətindən içə bilməyir.
Coculu bulunmaz dərviþ iþində,
Tərki-dünyalýðý yoxdu baþýnda,
Kamalsýz, olsa da Nuhun yaþýnda,
Varlýðý, yoxluqdan seçə bilməyir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyraqif Coculu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.