Ýçim daralýyor bu ara Ne bir ýþýk ne bir ferahlýk Kimselere dilemem yalnýzlýðýn beyni parça parça edenini Geleceðim dört duvar arasýna hapis ediyor sevinçlerimi Ne zaman dönecek bilmiyorum umutsuz keþkelerim iyikilere
Öyle hýrslýyýmki bu aralar bir o kadarda vefasýzlýða kýzgýným Yalnýzlýðým kalbimi sýkýþtýrdýkça sýðmaz oluyor hiddetlerim Yaðýyor gönlüme alev alev kýzgýnlýðým kimedir niyedir bilmiyorum Kalýyorum öyle çaresiz..
Kaç sabra daha boyun bükebilirim ki bu yalnýzlýðýmla Kaç hasreti daha böyle idam ederim sensizliðin korkusuyla Ýklimlerin hazaný kaç mevsim daha böyle cellad kesilir gökyüzüme Hangi duam aminlerle anlam kazanýrda Dilimi sivrilten bu uçurumlarýn kýyýsý beni sana düþürür
Hangi öksüz aðlayýþým rahmet diler gibi seni diler mevladan Kim voltalarýmýn ayaklarýna çelme taktýda boynu bükük kaldý sözlerimin Þimdi sensiz yüreðimi ensesinden vuruyorlar.. Tarih 11 Aralýk - 2011-meyzem Sosyal Medyada Paylaşın:
Meyzem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.