Þirin ismin ve þiir yan yana gelince Yekbûn
Kendiliðinden ülke ülke
Ortak oluyorum sevince
Sonra ince ince
Anlamýnda kalýyorum aldýðým nefeslerin
Gözlerin ve bahar buluþunca yanýmda Yekbûn
Kaybediyorum yönümü
Göremiyorum önümü heyecandan
Ve dört mevsim yeþil renge bürünüyorum
Pak esmerliðinle
Sözlerin ve suskunluk sarýnca beni Yekbûn
Lâl dilim
Sessiz halim
Anbe an çözülüyor aþka
Yüreðim atýyor yurduna bir baþka
Saðlam duruþun ve yumuþaklýðýn devreye girince Yekbûn
Ýnan saðým soluma karýþýyor
Ve bin bir çocuk gülüþünde buluyorum
Özgürlüðe aç gençliðimi
Mehmet Selim ÇÝÇEK