GÖZLERİN...
Sözlerin rüþtünü hicaba vurup
Sözlüðü anlamsýz kýlar gözlerin
Siyaha bürür de ufkumu sarýp
Dünyamý hükmüne alýr gözlerin
Her þeyin tefsiri sende bir farklý
Sevginin esrarý gönlünde saklý
Görenin baþýndan alýr da aklý
Bilmem ki nereye salar gözlerin?
Bir baþka özenmiþ sanki Yaradan
Unutmam asýrlar geçse aradan
Öyle ki beni de arz-ý küreden
Eyleyip fezada bulur gözlerin
Nazarým çevrilse bir an semaya
Varlýðýn dilimde döner duaya
Kulak ver gönlümden çýkan sadaya
An olur türküye çalar gözlerin
Allah’da biliyor þu ki maksadým
Sadece seninle anýlsýn adým
Ömrüme sýðmýyor artýk muradým
Mahþerde dileðim olur gözlerin
Ýsa Can’ým sözüm yarime beyan
Ahvalim ortada herþeyim ayan
Yalnýzlýk çehremi sardýðý zaman
Ansýzýn geceme dalar gözlerin
Ýsa Kocagül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.