ve..
ben yine sensizlikteyim,
ölüme beþ kala
sokaklar
misket oynayan çocuklarla dolu,
mutlu ve umutlu
bir zamanlarýn beni gibi...
geldi , geçti yýllar
büyüdükçe çoðaldý acýlar
ve ben yine sensizlikteyim
ölüme beþ kala,
göklerde uçurtmalar uçuyordu
rengarenk
kurduðumuz hayaller gibi
ve þimdi
bu sensizlikte
rüzgar bile esmiyor artýk,
uçmuyor uçurtmalar,
misket oynamýyor çocuklar
çocuk gülücüklerinden yoksun
kum tanelerinin olmadýðý,
lalelerin
papatyalarýn
solduðu
bir sensizlikteyim iþte
ölüme beþ kala
//BARAN//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.