Bu yüzden en çok gülüþlerini sevdim, “Gel” demesini birde, Ayný sandalyenin üstünden, ayný þehre bakmaya.. Ayný sandalyenin üstünde, geceyi yakmaya, sabahlamaya.. “gel” demesini sevdim…
Avuçlarýmýn içinde kayboldu yüzü, Öptüm ince dudaklarýndan, Dedim ki O’na; “Sol yaným” , “Sol yanýmda yananým” “Sol yanýmý yakaným” Seninim iþte… Yak beni, Yak zavallý gövdemi, Bana ait ne varsa ben de, Ýçindekilerle beraber ateþe ver… Saç küllerimi pencerenden aþaðý, Sabah rüzgârlarýna kat…. Kalanlarýmý topla gül yapraklarýndan, Beni saklýnda yaþat….
Dedi ki; “Herkes herkesi seviyor zaten, Ben istesem de sevemem Adam seni, Ben her sabah penceremi açtýðýmda, Ya da perdelerimi kapattýðýmda dünyaya, Ben olduðumda, Beni unuttuðumda, Benden kaçtýðýmda, Bana dokunduðumda…. Kâðýdýn kaleme sevdasý gibi, “Seni Hissediyorum ” zaten” dedi …. “Seni hissediyorum” “Seni hissediyorum” “Seni hissediyorum”
Sabah güneþi okþarken yanaklarýný, Ellerimle beraber, Dudaklarýna dokundu parmaklarým, Susma dedim, susma bir daha söyle, Sustu… Susuþlarýnda kaldý aklým… ………………………… En çok “kal” demesi yaktý canýmý.. Ben giderken “kal” demesi… Dilinin “tamam” derken, Gözlerinin “kal” demesi… Hata’ydý yazarken not defterine, Kalemin “kal” demesi, Kaðýdýn “kal” demesi… Terasta masanýn yanýnda büyüyen çiçek, Altýnda kahvaltý yaptýðýmýz dut aðacý, Ve 123 numaranýn “kal” demesi, Yataðýn, çarþafýn ve sandalyenin, Pencerenin “kal” demesi…. Biliyorum, biliyorsun Sevgili, Tam da ilkbahar yaza dönerken, Tam da otuz Haziranda, Zor olur, yarým kalýr hep böyle, Haziran seviþmesi….
(unutmayan) fthA… Sosyal Medyada Paylaşın:
unutmayan52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.