Sana aþýðým diyemem sevgili. En çokta sana, Ve, Gidiþine hayranken…. Ýlk kördüðümdü bu, Leylek yuvasýnda düþler kurarken , Ýlk olacaktý , Yavrusuna uçmayý öðretiþi. En uzun uçuþ olacaktý bilinmeyene!! Mevsimler geçecek, Elbet yeni yuvalar yapacaktý ömrünce, Kendinden emin yeni eþleriyle, Tutkuyla…. Uzaklara dalarken gözleri, Pekte hevesliydi leylek!! Alevli her gecenin sonsuzunda, Sevgiliyle her aþk, Limandan kalkan her gemi gibi, Islak!!! ASLI; Þimalde bir yýldýz …. Kavrularak , parlayarak göz kýrpar ya, Yolcusu özel gemi gibi. O, Kimsenin deðil aslýnda… Tutkulu , çoþkulu , davetkar ama, Umudu son limanýnda!!!
23.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
yavuzceyhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.