DARUL ACİZE

Bir kuþ idim sekiz civciv uçurdum,
Onlar için uykularým kaçýrdým,
En sonunda bende evim göçürdüm,
Sýðýnmadým sýlama da dönemem.

Dokuz çalý dibi tünedim durdum,
Bozuldu baðlarým yýkýldý yurdum,
Seksen yýldýr kendim onlara yordum,
Sýðýnmadým istesem de ölemem.

Bir ana bakarmýþ doksan yavruya,
Yavru almaz olmuþ onu avluya,
Ýnsanoðlu çið sut emermiþ güya,
Sýðýnmadým aðlýyorum gülemem.

Dedim nenem anlat bana derdini,
Ben yapmýþtým yýktýlar tüm bendimi,
Dedi oðul yerim kendi kendimi,
Sýðýnmadým gel desende gelemem.

Derdin sordum güllü ile döneye,
Dedi yavrularým saptý eneye,
Bu sene bakamam gelsen seneye,
Sýðýnmadým sonum nasýl bilemem.

Kýzýmýn yanýnda kel oldu baþým,
Oðlumun yanýnda zehirdi aþým,
Kapýsýna bile koymaz gardaþým,
Sýðýnmadým kuzum diye melemem.

Dedim yavrum gelirsiniz yaþýma,
Ölünce gelmeyin mezar taþýma,
Sýðmadým bir yere toprak baþýma,
Ýsterim isterim, ancak ölemem.

Halife oðlum yaz dedi derdim,
Yaylalar yaylardým koyun güderdim,
Hasaným, Ahmedim bakarlar derdim,
Darul acize den öte gelemem.
Halife BOZBAYIR

Sosyal Medyada Paylaşın: