AY YÜZLÜM
AY YÜZLÜM
Sen gelseydin sýcacýk, sesinle uyanýrdým
Hep gelmedin, günlerim; zehir oldu ay yüzlüm
Yýkýlmazdým böylece, hep sana dayanýrdým
Dalýp giden gözlerim; yaþla doldu ay yüzlüm
Çile bitti, dert bitti; aslýnda daðlar bitti
Gün deðil, mevsim deðil; uzunca çaðlar bitti
Umutlarým küstü de, beni býrakýp gitti
Umutlarým saksýda, çoktan soldu ay yüzlüm
Beklemenin adýna “çile” dediler birgün
Bu beden, o güzele “köle” dediler o gün
Yolculuk uzun sürdü “mola” verdiler son gün
Hüzünler kýrýþ kýrýþ, bana geldi ay yüzlüm
Herþey yalanmýþ meðer, sen de yalansýn, yalan
Bir tutam hüzün þimdi, sevgiden bana kalan
Sen de yalansýn artýk, git nazýnla oyalan
Gecenin sessizliði, uykum böldü ay yüzlüm
Vakit çok geç, geç kaldým; ulaþmak sana uzak
Senin duruþun bilsen; yollarda bana tuzak
Yine de olmaz yine, o geçmiþi unutsak
Güzelliðin kaybolmuþ, sana noldu ay yüzlüm
GÜNDÜZ AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.