GİZLİ YARA

Doruðundayken özlem daðýnýn
kýr çiçeklerinin farkýna varýlamazmýþ
bazen toz pembeye dönüþse de
kararan bulutlarýn rengi
bugulu pencereden seçilemezmiþ
meger cezasý müebbetmiþ sebepsiz sevmelerin

sonumu getirmeye bir þiir kala
acizliðe boyun eðdirmedi
onurumun savaþýný kazandýrdý
hem dost hem de düþman yokluðun

tam unuttum derken zulmünü
gözdaðý verircesine
karþýmda beliriyor hayalin
peþimdedir hep eli hançerli gölgen
içime çöreklenen hasretin
zehirli sinsi bir yýlanken ok olup fýrlýyor
yan etkisiyle baþa sarýlýyor hüzünlü filmim

katran gecelerin kuytularinda sessiz haykýrýþlarým
kana kadar cana kadar iþleyip cigerimi söküyor
aldýrmadan dikenli yollarinda defalarca yýkýlýþlara
yine koþuyor ayaklarým sana
oysa sýký tembihliyken tek adým atmamaya

hem düþünüyorum da
ugruna tüketmiþken ömrümün çoðunu
cefan da taþýnýr aðýrlýðýnca
hedef olsun yeter ki
yeter ki ruhuma iþle eskisi gibi
affýma sýðýnýp tövbesini bozabilir kalbim
unutma ki kurþun gibi son sözlerinle açýlmýþ
yaralarý vardýr onun

yara gizli ve derin olunca
meðer iyileþmesi de zor oluyormuþ
bunu kimseyle paylaþamadýðým acýlarýma
zamanýn bile hükmedemediðin de
her geçen gün yeniden tazelendiðin de anladým.

Nuran KARACA
29.6 2012.saat 20 48
Sosyal Medyada Paylaşın: