Karþý yakadasýn karþýmda deðilsin ama
Gözlerin dalýp gidiyor ufka
Mavi önlüðün geliyor aklýna gözlerine sürme olan
Karþýyaka dasýn karýþamasan da o sahte kalabalýða
Çiðlide yokuþlarý týrmanýyor zihnin
Mavi önlüðün geliyor aklýna
Lastik kokularý, diþliler var oyuncak odanda
Açýk havaya nazýr hayallerin var
Büyüyorsun çocuk olmanýn uzaðýnda
Bu nasýl bir evrimdir ki ihtiyar doðmuþsun dünyaya
Çocuk olmakla dolu gizemlerin
Oysa bir acý tokat bir soðuk sesti iþittiklerin
Deðiþmeyen bir tablo var dimaðýnda
Büyük kalýn çerçeveler arkasýnda bir peri gülümsüyor
Duvarda asýlý, üstü gazeteyle kapalý
Ýsevilerin ikonalarý gibi kutsalýndý
Konuþuyordun geceleri, üstün acýk kalmýyordu
Dokunuyordu kutsalýn sarmalýyordu…
Nebinin sýnavýný yaþýyordun
Anne! Anneciðim…
Sizin ev gibi curcuna var mýydý baþka
Gezegenlerde de…
Bir alem demiydiniz? siz mi bir alemdiniz anlayamadýk doðrusu
Her giden bir þeyleri de hatýra ederdi kendine
Demir GÖKÇELÝ
Sevgili kardeþim Hakan KOCAOÐLUNA :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.