Senden önce karanlýktaydý ruhum,viraneydi dünyam. Seni sevdikten sonra,nurlandý ruhum,aydýnlanmýþtý dünyam. Ellerim ellerini tutunca hayat buluyordum. Ceylan gözlerine bakýnca huzur duyuyordum. Yüreðimde,yüreðinin heyecanýný duyuyordum. Þimdi sen gittin ya, Tekrar karanlýða gömdün ruhumu,yýktýn dünyamý. Çöl ortasýnda üþür gibiyim,kararttýn dört bir yanýmý. Ellerim boþlukta,hayat durdu sanki. Ceylan gözlerin olmayýnca gözlerim kör oldu inanki. Yüreðin yanýmda olmayýnca,yüreðim durdu sanki. Sen bana ve aþkýmýza karþý bu kadar katý yürekli olamazsýn. Çünkü o zaman yüreklerimiz birbirine baðlanmaz,aþkýmýz doðmazdý. Gel artýk yalvarýrým,insaf eyle bu yürekleri mahsun,aþkýmýzý öksüz eyleme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KIRIMLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.