vazgeçecek neyim kaldý söyle...
böylesine çýplak ve hiç kimsesiz kalmýþken
sakýn ortalarda býrakma beni
önce her þeyim sen olup
sonra gizlenme
bu yolun dönüþü yok
ya ileri ya ölmeli
canýma bakýyorum sen varsýn
canýma kýyamýyorum sen varsýn
ne ince bir çizgidir
þah damarýmýn arasý
þahým bir bakar bir yok olur
bilirim aþkýn sýnanmasý
lâkin mecali bitmiþ bacaklarýn
pervane dönmüþ çoktan küle
hadi deyiver de koþsun gayret
uykuyu ilaç etsin gözlerine
sen sen diye olsun sabahlar
yoksa bir azaptan öteye gitmez dünya
bir bulup bir yitirmenin yangýnýyla...