Hep İstanbul ’ du Gözlerin / Kadeh Kıran

I (rüzgar gülü)
keþiþleme bir rüzgardý
bir þarkýda getirip býrakan seni
kimsesiz ve terleyen yanýma

bakýþlarýnda deniz kýzlarýnýn gizi
dudaklarýnda
tarih öncesi öpüþmelerin
çatlamaya yüz tutmuþ izi
avuçlarýnda sahra kumu

o akþam
bir baþka ýþýdý asuman
ilk defa bir huzur böldü uykumu
- Ýstanbul gibiydi yüzü –
ilk defa, can..

II (düþ bozumu)
düþ kýrýklýklarý baþ tacý
kadýným ters yöne gidince
kastanyetlerini düþürür baykuþ
kýrar belimi çingene gece

dokunamam kimsenin gözlerine
sessizce kýrýlýr içim
esrik bir çýðlýk düþer peþine

III (kondom)
bazen bir þiirdir bir hece
çýkarýnca kondomu beyninden
ve çözünce yüreðinin tasmasýný
doyumsuz bir resme dönüþünce susku
sana dönüþünce beden.


IV (ateþ ananýn çocuklarý)
yalan yanlýþ þarkýlar söyledik
yalan yanlýþ þarkýlar tuttuk içimizden
bir geceyi bin defa gezindik
bin defa birbirimize geçtik ellerimizden
içimizi akladýk

ayrý yataklara kanadýk / o akþam
birbirimizden sakladýk

V (afoni)
söylediklerin
ya da söylemediklerin
ilgilendirmiyordu beni
ben gözlerindeki alt yazýlarý okuyordum.

hep Ýstanbul ’ du gözlerin / kadeh kýran.

ben dokunamadýðým tenine
yýldýzlardan oyalar dokuyordum
özleyen tenimdi kanayan..

yýrtýlan suskun bir kadýnýn güncesiydi
“ sen sus, ben dinlerim ” misali bir “ uzun þiir ”
doðrudur can
ansýzýn doðan
olur olmaz sevgilerde
her hüzne bir kefen biçilir..

VI (ayn zeliha)
kaç yazýn sýcaðýsýn sen
kaç ananýn yüreði
kaç gelinin duvak teli
hüzün mabetlerinin öz çiçeði
gözyaþý gamzeli
..........

VII (tayf)
Ýstanbul.. gözlerinin rengidir
(sahi! ! ne renk senin gözlerin?
çünkü ben rengine deðil
gözlerindeki hüzne baktým hep.)

Ýstanbul.. gözlerinde bir çengidir
rengarenk..
göz yaþlarýnda kýrýlan ýþýklar
elinden kayan gök kuþaðýna denk..

VIII (çýplaklýk)

kime ne kalmýþ ki dünden
yitirilmiþ saatlerden baþka
dün, kayýp bir yoldur artýk
yürüyüp bitirilen..

kaçýp gelecek yüreðin ve tenin
suskun seviþmelere / belli
gece provalarýnda mateminin

benim soðuk algýný gecelerimde
düþünden soyunur uykum
ve metresi olur delice özleminin

IX
göktaþlarý koyar sözüme son noktayý
bir ýrmaða düþer gözlerim
soður kaným
zamandýr terzisi
ve yamandýr yalnýzlýðým
uzadýkça hüzün toplar parsayý.

ve seni kirpiklerinden asacak üç noktayý
yazýlmýþ/yazýlacak tüm dizelerden
en çok sevdiðin mavileri (denizi) toplar gibi
ben toplarým
bir daðýn eteklerinden

istediðin þiir olsun can’ým
yazarým...

X (gerçek þiir)
üzülme, can.
bir tutku büyüttük içimizde
bizi var kýlan..

geceler her yerde aynýdýr
ve yusufçuk kuþlarý
ve bir buluta baktýðýnda ansýzýn yaðan
yaðmur / ve gökyüzüne akýtýlan göz yaþlarý
tüm gecelerde hep ayný renktir.

sevinçleri sen yaþa can
gözyaþlarýný bende biriktir..

...








Sosyal Medyada Paylaşın: