Ben senin neyinim? Geçirdiðin vakit miyim? Hayatýnda ki hiç kimse miyim? Yoksa hiç kimse bile deðil miyim? Alýþkýndým ben. Senden gelecek herþeye razýydým. Acýlara, vedalara hatta ayrýlýklara bile. Sonra alýnganlýklarým da oldu benim. En yüksek þiddette sarsýntýlarým, Sönmeyen yangýnlarým oldu. Sonra alýnganlýklarým kýrgýnlýklara býraktý yerini. Sayamayacaðým kadar çok parçalara ayrýldým. Toparlayamayacaðým kadar baþka yerlere daðýldým. Kýrýldým. Aslýnda beni deðil. Ýçimde ki seni kýrdýn. Dokunduðum seni. Gördüðüm seni. Öptüðüm seni. Ellerimi, gözlerimi, dudaklarýmý kýrdýn sen. En çok ta yüreðimi. Benim için endiþelen istedim oysa ki ben. Beni merak et. Beni kaybetmekten kork istedim. Baþka yataklar da kendini bu kadar kolay kaybeden biri olduðunu unutup, Bana aþýk olduðunu sanýp, kaybetmekten korkmaný bekleyecek kadar aptal biriyim. Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşlandım artık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.