Bir yaz günüydü Zaman akþamdý yalnýzdým Daldým siyah beyaz resimlere Kaldýrdým baþýmý baktým Çocuk yýllarým yaþým on,onbir gibi Arada izinsiz kaçak gidiyorduk Atý arkadaþ hafta sonu yaya Daðdan on kilometre sonrasý Yer izmir inciraltý denizdeyiz Ýskeleden denize atlýyoruz Bir ben,bir sýrrý,bir ahmet Atlýyor dalýp dalýp çýkýyoruz Sýra bende çivileme atladým Oda ne boyumu geçiyordu Ayaðým topraða deðmiyordu Üçüncü halkadan atlamýþým Dalýp çýkýyor nefes alamýyorum Þerit gibi geçen yaþam filmim O ara ben öldüm arkadaþlar Korka korka zor söylediler anneme Cemal boðuldu öldü dediler Dediler annem dövünüyor Bütün mahalle toplandýlar Arkadaþlara baðýrýp söyleniyor Cenazemi mahalleli kaldýrýlýyor Topluluðun arkasýnda annem Hem baðýrýp hem dövünüyor Cenazem gider ben batýp çýkarken Oda ne ayaðým topraða deðdi Cenazeme toprak deðmeden Deniz içinde ayaðým topraða deðdi Zýplaya zýplaya tek nefes çýktým Cenazem yolda kaldý,filim kesildi Ben dünyaya sanki yeniden geldim Hani derler ya kiþi yaþamýný yaþar, Filim gibi gözümün önünden geçer Hemde nasýl geçer hem ölür, hemde yaþarsýn Ýþte yaþamýn son filmi gibi bu hüsranla ölüyor, yada mutlu bitiyor, Ýnsan yaþarkende ölüyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.