MEZARLIK KOMSUM

bahardý,yazdý,kýþtý,bayramdý,
gözlerinde ýþýk, aþký kalbinde.
ömrün geçecek böyle sanarak,
yýllar önce giderek öldürdü eni.

yalnýzlýk kullara mahsus degildir,
yýllarca agladýk, netice nedir.
sözünü dinlemez yüregin senin,
býrakýp giderek öldürdü seni.

mezarýnda otlar yýllar boyunca,
uzayýp aþkýný, geçti boyunu.
kurunun yanýnda yaþ ta yanarken,
kibriti çalarak yaktý, giderken.

SEN MEZAR KOMÞUSU bir garip yolcu,
yaralý ceylan gibi, girdin topraða.
beyaz kefeninde o ceylan gözü,
aglarken,görmeden, býrakýp gitti.

sordular, sen, hep, bu gelen kimdir,
ademin kýzý MERYEM dediler.
sorgu melekleri durup aðladý,
býrakýp giderken seni, bir daha öldürdü..

ne yanýnda oldu, ne de sevginde,
yaptýgý sarayý,yýktý eliyle,
amel defterin açýlýrken de,
melekler dahi hep agladýlar.

sen mezar komþusu,kader yolcusu,
yüdürmek isterken salý gönlünden,
ddümeni kýrýlýp elinde kalan,
sevdalý gönül il ölen sen oldun.

umarým beðenirsin sevgilerimle


Sosyal Medyada Paylaşın: