sahipsiz sevda gömüyorum
garipler mezarlýðý yürek çukuruma salasýz
yazýsý silinmiþ
mermerlerin rengi solmuþ eskimiþ
ukbada yitik lahit þimdi
kirli soluk benizli çocuk yüzünde yaþlar gibi soðuk...
bir kaç damla suluyor solmuþ çiçekleri
uyuyan sonbahar ölüleri bakýþlarým
ve kuru yapraklar gibi sürükleniyorum þimdi...
avuçlarýmda sen artýðý sýcaðýn üþüyor
parmak uçlarým hissiz kesif bir sancý kanýyor...
soluksuz kalmýþ bir yudum nefese muhtaç düþlerim
ne bir þiir ne de yanýk bir türkü sesi hayallerimi çalan
sevgisiz hissiz ayaza çekmiþ gece karasý gölgeler suskun
öfkesi dinmiþ dingin mavisini kaybetmiþ derinlikler gibi yüreðim....
gider mi...
git dersem yýldýzlar gecelerimden
yakamoz ölüleri denizlerimden çekilir mi
kapatmalý gözlerini soluk gecenin koynunda ay
unutmalý ne varsa dünde kalanlarý yaralý sevinçlerim
ve yarýnlara inat her þafakta güneþ topladýðým çið taneleri...
toparlanýn düþlerim hayallerim umutlarým
üfleyin soluðunuzla diriltin feri sönmüþ gözlerimdeki acýyý...
adam gibi bir ömre vasati kaç yürekli sevda sýðar ...
sürüklenirken bir garip muzdarip sonbahar
küf kokulu kuytulara sýðýnsýn eksik kalan sevdalar...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.