Nevbaharda Hüzün Yağmurları

Beni býraktýn gurbet elde yapayalnýz
Denizin türküsü teselli eder gibi
Dalgalar yüreðimin kýyýlarýný daha da kanatýr
Ah be can yarim, nerelerdesin
Yaram derin, senden baþkasý deva deðil

Akþam olunca hüzün çalar gönlümün kapýsýný
Daðlardan eserken meltem rügarlarý
Yardan haber, hüzün býrakýr ýslak düþlerime
Kýzýl aleve döndürür denizin dalgalarýný …

Belki de bu son ilkbaharý selamlamakta
Hatýraya dönüþmekte son kalan limon bahardallarý
Gönüllerde uyandýrýrken þýmarýk sevda þarkýlarýný
Kimbilir gönül son nevbaharýný yaþarken
Ey Nedim gülþende son çeraðanýdýr belki ömrümün

Hüzünlü bir yorgunluða bürünür yüreðim
Bu yalnýz geçen ilkbahar akþamýnda
Hem, yüreðim alýþýk hüzünlü yorgunluklara
Öyle ya, mutluluktan uçmayý pek bilmez
Düþer nasýlsa, kýrýlýr bin yerinden kanatlarý

Yýldýzlar hüzün yaðmuru olmuþ
Islatýyor yine dönülmez akþamlarýmý
Sosyal Medyada Paylaşın: