mumlarý yaktým mumlarda kadýnlýðýmý geceyi ördüm, bir ters...bir düz düþüncenle örtündüm
geriye kalan ne varsa yalan zaten özlediðimi söylemedim bilemeyiver... ne çok ve ne az bakýþlarýn gözümde izi kalan ne az baktýn bana bu yüzden küskünüm aynalara
yüzüm yok
sen harlý bir ocak ben mum alevinde ýsýnýyorum þiddetli rüzgarsýn ama savrulmuyorum