RESULÜMÜZÜN SAV.VEDASI
Resulümüz bilince vakt-i eceli,
Emir verdi Bilale,çaðýr Eshabý,
Mescide geldi bütün Medine Halký,
Resulullah doðruldu minbere çýktý.
Hamdetti senayla Yüce Allahýna,
Kendinden bahsetti gelen haziruna,
Cennet ve cehennemle korkuttu keza,
Gözler yaþla doldu,vedasýydý zira.
Ey Allahýn Resulu,bu nasýl hutbe,
Kalplerimizi yaktý geçti,katre,katre,
Resulullah dedi veda edenin hutbesi,
Ayrýlýþ vakti geldi, herkes bilmeli.
Ölüm her mahluka,herkes ölür mutlaka,
Ne büyük melek,ne Mürsel kalýr burda,
Baki olan O zattýr, Allah Azze ve Celle,
Ben de bir faniyim,yaþadým aranýzda.
Gelmez Peygamber artýk benden sonra,
Sonuncusu,Hitam-ý misk bendim zira,
En hayýrlý Ümmet sizsiniz mutlaka,
Allahtan korkun,hazýr olun mezara,
Þehadeti okuyup,kýlýn namazý,
Zekatlarý veriniz,yapýn Haccý,
Ramazanda sýcaklarda,tutun savmý,
Helali,haramý bilerek yaþamalý.
Kardeþlerime söyleyin selamýmý,
Selman-ý Farisi,biz kardeþin deðil mi,
Siz Eshabým ve yardýmcýydýnýz bana,
Kardeþlerimse, iman ederler gayba.
Vefatýna beþ gün kala okudu hutbeyi,
Eshabýn feryadý daðladý yürekleri,
Resul-i zi þanýn sayýlýydý günleri,
Yüce Müsafir yolcu,nasýl dayanmalý.
18.06.2012/7Kýrýkkale
Hidayet Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.