BAK CANIM....
Bak caným
Gene güneþ doðdu
Sensizliðe
Sessizce
Isýndý ortalýk
Çoðaldý yavaþtan sesler
Bozdu sesizliði
Uzaklaþtý martý sesleri
Bir bebek sesi
Düþtü geceye
Korkunç bir korna sesi
Bir adam arkadaþýna sesleniyor....
Þimdi, bir çiçrek açtý sensizliðe
Baktý kaldý belki
Acaba ne hissetti
Bir kadýn yolcu ediyor eþini
Elini sallýyor yavaþça
Sokakda bir kedi
Þaþkýn bakýþlarla
Geçiyor karþýdan karþýya
Sarý köpek havluyor huysuz huysuz
Bir çocuk su birikintisine
Sokuyor ayaklarýný muzipçe
Kýzýyor annesi ,o dinlemiyor
Hayat devam ediyor....
Gün baþlýyor ve bitiyor
Hafiften esen meltemle
Güneþ de gidiyor
Saklanýyor geceye
Mehtap gelir mi acep bu gece
Doðar mý geceye
Denize düþer mi
Yakamozlara karýþýr mý güzelce
Kimbilir
Mehtap ve deniz birleþince
Þiirler yazýlmaz mý hece hece....
Ne kadar yeþillendi
Þu koca çýnar
Bütün kuþlar içinde yaþýyorlar
Ne zaman penceremi açsam
Bana koþuyorlar
Hayat ne güzel
Bak caným.....
serapertenece 20/06/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.