BİR ŞİİR DOĞDU

Sakin bir gecede
elimde bir bardak çay
Masada üçbeþ kaðýt,
bir kalem,bir paket sigara
Dalýp gitmiþtim
camdan baktýðým þehrin ýþýklarýna
Aniden yazýlmamýþ,
anne karnýnda dogmayý bekleyen
bir þiir seslendi bana
‘’Yaz beni al kalemi eline ,
dogur içimdeki satýrlarý ,
Görmek istiyorum
aþkla yoðrulmuþ dizelerimle ay ýþýðýný
Daralýyorum ,
boðulacak gibi oluyorum,
nefessizim
Haydi çabuk tut elini……..’’dedi
Aldým o an kalemi elime
yazdýkça þiir büyüyordu içimde
Zordu bir þiiri doðurtmak,
acýyla karýþýk,mutluluða eþ
Kan ter içinde kaldýk ikimizde,
terledi dizeler boncuk boncuk
Yazdýkça yol alýyordu ,
baþýný çýkarýyordu geceye,
Zorlu dakikalardan sonra,
Narýna yanmýþ bir sevdanýn
þiiri dogmuþtu nihayet..
Açtý gözlerini güldü ,
yüzüme baktý þehla þehla
Kucakladým onu ,
götürdüm cam kenarýna
Gösterdim ay ýþýgý sevdasýný ona,
O an bir yýldýz kaydý gökyüzünden
Bir dilek tut dedim,tuttu….dedi ki
‘’þiir insanýn içindedir…
içindeki þiiri hiçbir zaman kaybetme’’ ……….ÞAÝRE ARZU GÜNAL/25.6.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: