oysa ne çabuk kaynaþmýþtýk
mis kokulu serin sulu
gönül bahçelerinde
Kuþ gibi uçuyor
çocuk gibi yuvarlanýyorduk çimenlerinde
diken oldu çekilesice dilim
üzdü!
büzdü, papatya kokulu yapraklarý
týrtýl adýmýyla dolaþtý
o nazik tenlerinde
mýsýr püskülü saçlarýn
dolaþýrken serimde
kiraz kýzarýðý renkler beliriyordu
býraktýðýn buselerinde
ya! þimdi!
Bitkin kaldý sensiz…
gündönümü hazaný sevdana ýrak
sürgün, sürdü zemheri mazilerine
oysa, zaten hep hayali yaþarým
kurumuþ aðaç gölgelerinde
kar boran esiyor sensizim
gönül daðýnýn ýssýz zirvelerinde
her düþüþte
tutunduðum kayalar dolaþýr þimdi
adýný koyduðumuz
el ele koþtuðumuz derelerinde
sen gittin kahve gözlüm
dün gitti, gün döndü…
bana inat vuslat kokan
o garip bahçelerinde
her gece karanlýðýnda
her gün dönümü aydýnlýðýnda
kasvet çöker hüzün yaðar
sevda dolu hecelerimde