Ölüm güzel, ölümüm, taþsýz ve topraksýz
Lime lime edecek, beni kabrimde zaman
Ölüp de gideceðim, alkýþsýz ve þakþaksýz
Sahtekârlar gelmesin naþýma aman aman
Umutlarýn peþini býraktým tutan tutsun
Koþa koþa yoruldum, yýllarýn dizginiyle
Beni loþ mezarýmda, iki melek uyutsun
Ýnsanlar uðraþýr mý, yollarýn bezginiyle
Gözlerime kibrit çal, hatta bir meþale sok!
Yine de geri gelmez yýldýzdan parlak feri
Ya Rabbi yaþamaya hevesim yok iþte yok
Yorgun ruhum yokluðu arayan bir serseri
Emekle emekledim, sarmaþýk olamadým
Ýnsanlarýn elinde, hukuk tam bir oruspu
Ülke sokaklarýnda bir Ömer bulamadým
Sahtekârlýða vurgun Âdem’in soyu sopu
Adalet dansöz olmuþ þerefsizin önünde
Sanki kendinden geçmiþ, kývýrýyor bu zilli
Meryem gibi azizken dinle dolu dününde
Þimdi parmak atýyor, namussuzlarýn eli
Vicdan felç, akýl küstah, kalp ise bir þizofren
Ruhta ,,imân’’ mayasý, Kurân hayasý tutmaz
Bak tamamen bozulmuþ nefsi durduran fren
Kaza yapan beþere, el-Hakk hatim okutmaz
Kürsüde þarlatanlar prof ve hoca olmuþ
Bunlarýn çoðu kibri seven birer cücedir
Siyaset ile beyin denilen bohça dolmuþ
Dillerinde dolaþan -izm gibi bir hecedir
,,Cemaatçilik’’ þimdi, hoþ bir ideoloji
Yeþil cennet sadece onlarýn tekelinde
Akla karþý hepsinde var hepsinde alerji
Buna çâre ilâç yok, hiçbirinin elinde
Herkesin bir damý var, her bir köþe baþýnda
Ülkemde çalýþarak bir makama gelmek zor
Her mülakatta gözler, bir tek kara kaþýnda
Ýnanmýyorsan bana, gören ol Rabbi’ne sor
Çok þey deðiþti Üstâd! Üzgünüm çok üzgünüm
Þâkird vergi vermiyor, duyuyor musun Sâid’im
Doðruyu söyleyince, ,,sürüden’’ ben sürgünüm
Þimdi ,,onlar’’ nereye…? ,,Ben’’ nereye âidim?
Hukukun olmadýðý, yerde yaþamak zillet
Adalet çok kaybetmiþ gerçek asaletinden
Ey Cebrâil! Rasûle benden bir selam ilet!
Dürüst bir iki adam kalmýþ þu ümmetinden
S / ÂYE (21:59) 22 Haziran 2012 / Ýstanbul / Ümraniye