Kaçýncý savruluþum sevdalý yüreklerden, Kaç keredir sevmek bana göre deðil demiþim. Nadasa çekilmiþ topraklar gibi, Aþkýn adresini defterlerden silmiþim. Kimbilir kaçýncý keredir ...Yürek ateþini küllemiþ, Sevdanýn ellerini býrakmýþým..
Gel gör’ki... Günlerden birgün Bir çift göz bir sýcaklýk verir içine Öylesine sever öylesine özlersin’ki Sen bile inanamazsýn yaþadýklarýna Bu sevda denilen olgunun, Zamaný da mekaný da belli deðil.
...Kýraç topraklarda, Susuz kalan yüreðine Birgün bir damla düþer Akýl almaz çiçek tarlasýna dönersin. AIý/al,moru/mor açarsýn Papatyalara,Güllere benzer yürek. Ve... sen anlamasanda Küllenmiþ yüreðindeki ateþ Yeniden harlanýr...
Ne kadar sevmem desende, Seversin. Kavuþamayacaðýný bilsen bile Seversin. Ýþte o zaman uzat ellerini sevgiye Tut ellerinden Aþkýn Sakýn vazgeçme.
Özlemenin ateþi yaksada Kor alev tutuþsa da yürek Sevdiðinden ve sevmekten Vazgeçme. Vaz/geç/mem...
A.Nevzat UÇAR. 11/Nisan/2012. Tuzla/Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.