Biraz kül biraz duman..
Beni sevdim diye hasretle bitkinim,
didik didik yolunan benim yüreðim.
Eylül yaðmurlarýndan geçiyor gözlerim.
Bende güneþi özlerim,
baðýrsamda dinlemez beni kaderim.
Ahþab bir ev oldu yüreðim.
bacasýndan kara duman olur tüterim
Hayat bildiðini okurken,
ben sessizce dinlerim.
Bir gün kadar kýsadýr sözlerim,
bir asýr kadar uzundur sevda peliðim.
Bilirim..gönül verdiðim her deyimi,
boþ faturalarla öderim.
Ah! keþke, keþke,
hiç gözlerinde uyumasaydým.
aðac kuytularýnda, bir baykuþ gibi,
uykularýnda nöbet tutmasaydým.
Senin için yanýp,
alevlerin içinde üþüyen kül olmasaydým.
Gönlümün en güzel yerindeydin,
güneþ somona seninle doðardý,
denizin yüreðine mavi halý sererdi,
Yüregimden gittin gideli,
dönmüyor yýldýzlar geri,
karardý dizelere ilhamýn sesi,
sustu..söylemiyor sevda bestesi..Þengül K T
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Kokulu Sevdalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.