birbirine hasým
iki insan var kulemde
onura sarýlý kurban
dik ve kararlý
mürþit eteðinde izini gördüm elinin
göz bebeklerinde gül açmýþ hüzün
cellat da yaralý
biri huzura soyunmuþ
biri çýplak
istikrar barýþta birini öldürsem
diðerinde bitecek hayat
hilesi kendine
zafiyetine borçlu ihtiþamýný
bulanýyor zifir akýn katresiyle
bir kendine karanlýk gece
zemheriyi göðsümden vuran kar tanesi
mahkum ten ýsýsýnda erimeye
bir yaným dövüyor kýyýlarýný
aç
yeminli fethetmeye
tutsak bir yaným
bir yaným azmetti maðrur baþýný eðmeye
diz çöktü surlarýnýn dibinde
yenik bir yaným
dur diyor beriki fâsit tövbeler eðninde
ayin kurmuþ öteki döner kendi ritminde
bitmiyor gelgitlerim
aklým ring seferlerinde